The good life

Hej vriendjes :)

Onze eerste vrije week is voorbij en we hebben er met volle teugen van genoten. Het enige stomme is dat het hier niet meer stopt met regenen, het lijkt wel België nu. :) Ook is het enorm hard afgekoeld en dat zijn we echt niet meer gewoon. Een trui aandoen, say whaaaaaaaat!! Maar het is wel een super leuke week geweest en daar ga ik jullie nu alles over vertellen.

Maandag was het Eva haar verjaardag en we hadden een verrassing voor haar in petto. We gingen naar de lodge van Anouk haar ouders om daar een dagje aan het zwembad te liggen. (Speciaal voor Eva was het die dag wel mooi weer). Zenuwachtig en klagend over het feit dat ze haar pakje nog niet had gekregen, vertrokken we. We waren met 3 super geamuseerd omdat we wisten wat er ging gebeuren en ook omdat we Eva hier constant mee zaten te plagen. 'S middags hadden we haar geblinddoekt en vlaggetjes omhoog gehangen met allemaal tekstjes van haar familie op. Nog voor ze de blinddoek had afgedaan, was ze al aan het wenen. We hebben daarna lekker gegeten en de obers kwamen al zingend een taart brengen als dessert. We hadden dit op voorhand met hen afgesproken maar subtiel zijn ze hier wel niet... Na het voorgerecht kwam hij heel onschuldig vragen: Moet ik het nu komen brengen? Eva had het natuurlijk direct door ;)

En dan was het tijd voor ons kadotje! Eva had de voorbije weken haar mond niet kunnen houden over de prachtige stoffen die ze hier overal verkopen. Dus wij hadden achter haar rug een stof gaan kopen die perfect bij haar past. Rood, daar waren we het over eens. We hadden een stof gekocht en Kath en ik waren nog aan het verder kijken voor onszelf. Tot we plots een donkerrode stof zagen die nog mooier zou zijn bij Eva. Damn... we waren te snel geweest. We keken naar elkaar en dachten duidelijk hetzelfde: Ruilen! In dit land kan alles dus het was het proberen waard. En ja hoor, gelukt na een stevige onderhandeling. Van deze stof hebben we een prachtig kleedje voor haar laten maken. En dit hebben we dan maandag aan haar afgegeven. Ze was in de wolken, dus we hadden duidelijk goed gekozen. :)

De volgende dag was het dan onze beurt. Met vier zijn we op stoffenjacht geweest, want iedereen wou wel zo'n prachtig kleedje natuurlijk. We hebben uren van de ene shop naar de andere gelopen omdat er zo veel keuze was. Uiteindelijk hadden we allemaal ons goesting en vertrokken we naar de kleermaker. Eén voor één werden onze maten opgenomen en onze eisen werden vastgelegd op papier. Volgende week zijn de kleedjes klaar, we zijn echt super benieuwd.

Die avond zijn we nog uit eten geweest voor Eva haar verjaardag. We kozen voor de menu, deze hield 4 gangen in en kostte belachelijk weinig. We konden ons dus zeker laten gaan. Voor de eerste keer sinds we hier zijn hebben we alcohol gedronken. Hmmm wijn! Het deed een beetje aan thuis denken. Het was een super gezellige avond en ook wel een beetje grappig want de ober verscheen net iets vaker dan nodig aan onze tafel. ;)

Dan zijn we op moshitrip geweest. We vertrokken vroeg in de morgen en als eerst eerste zouden we naar de hotsprings gaan. We reden door een soort van woestijngebied en vroegen ons af hoe we hier ooit een warmwaterbron zouden vinden. Tot plots er een groot bos verscheen in het midden van alle dorre grond. We stapten de wildernis in en we konden onze ogen niet geloven! Ik kan niet beschrijven hoe mooi het daar was. Zelfs de foto's laten niet zien hoe blauw het water was of hoe reusachtig de bomen waren. We hebben 3 uur non stop in het water gezeten en we genoten van iedere minuut. Alleen de vissen hadden ons precies liever niet als gezelschap, en dat maakten ze wel heel duidelijk door ons te komen bijten. Ze zwommen meestal langs de randen dus het was altijd een spurt om uit het water te geraken zonder gebeten te worden. Maar toch kon het ons niet stoppen, want we konden via een touw in het water slingeren. We zijn in het water gebleven tot we zo moe waren van het zwemmen, dat we ons hoofd bijna niet meer konden boven houden.

Dan werden we naar een bed and breakfast gebracht. We hoopten op een goede nachtrust maar dat konden we wel vergeten. Blijkbaar zijn ze hier in Afrika ook fan van de Champions league... Dat hebben we geweten na het gebrul van supporters gedurende de hele nacht. Na een verschrikkelijke nacht hoopten we dan maar op een goed ontbijt. Een keer is niet gewoon brood met boter. Maar ook dit konden we vergeten. 3 borden, 2 messen, enkel warm water zonder thee, te weinig brood en oh jawel boter (met een vleugje mieren). Komaan, dat is dan een bed and BREAKFAST?

Onze trip werd voortgezet richting de watervallen. Met de jeep reden we de bergen in. Jammer genoeg had het heel de nacht geregend en was het op dat moment nog steeds aan het regenen. We hebben er geweldig lang over gedaan om met de jeep boven te geraken want de wielen gleden steeds weg door de modder. Vanaf dan moesten we de toch te voet voortzetten. Het was maar een half uurtje wandelen verkondigde de gids. Jaaaaja... Anderhalf uur ploeteren door de modder en de regen werd het eerder. De vallei waar we door moesten was wel echt prachtig. Papa ik ben er zeker van dat gij er uren zou kunnen wandelen. En papa, ik had een vogel gespot! Ik denk een soort ijsvogel, maar ik ben er niet zeker van dus ik had graag u bevestiging gehad toen ;) En dan kwamen we aan aan de watervallen, echt prachtig. En alsof we nog niet doorweekt genoeg waren, zorgde de waterval ervoor dat we helemaal nat waren. We konden tevreden terugkeren.

Als laatste activiteit mochten we onze eigen koffie maken. We moesten wel bekennen aan de gids dat niemand van ons koffie lust. Hij heeft ons eerst minuten lang staan uitlachen met dat feit om daarna verwonderd te vragen hoe we dan als student onze examens doorkwamen. Hier moesten wij dan weer om lachen. Na een proces van 12 stappen, konden we onze eigen koffie proeven. En raar maar waar, iedereen vond het heerlijk. (natuurlijk wel met de nodige hoeveelheid suiker). En als laatste mochten we bananenbier proeven. We waren benieuwd! Tot we het bier voorgeschoteld kregen. Het leek niet eens op bier... Het was een donker bruine brei met brokken in en het smaakt even slecht als het klinkt. Maar het was een geweldige ervaring en we konden moe maar voldaan naar huis terugkeren.

Vrijdag zijn we tussen het slechte weer door een kado gaan kopen voor het ziekenhuis. Het zijn dan maar dekens geworden omdat het kistje afgewezen is. Maandag gaan we ze afgeven en ze dan ook ineens op de bedden leggen. We zijn er zeker van dat de vroedvrouwen toch te lui gaan zijn om ze er terug af te halen. Dus dan zijn we zeker dat ze gebruikt worden. :D

Het weekend wordt hier besteed aan het maken van taken. Volgende week wordt waarschijnlijk volledig gespendeerd aan de bachelorproef maar dan zijn we er ook echt vanaf. Zaterdag vertrekken we op safari! Joepieeeeee :D Vriendjes wisten jullie dat het echt niet lang meer is voor ik terug thuis ben!? Nog 17 dagen om precies te zijn ;)

Tot snel (en deze keer echt gemeend)
xoxo

PS.: Gelukkige verjaardag lieve schat! ;)