A happy ending

Liefste schatjes :)

Een week te laat, maar uiteindelijk toch nog de tijd gevonden om mijn laatste blog te schrijven. Terwijl ik geniet van het prachtige uitzicht, zal ik jullie nog eens updaten hoe de voorbije 2 weken zijn verlopen.

Eén van de leukste momenten, maar tegelijk ook één van de moeilijkste was onze laatste avond met het gastgezin. We hebben heel de dag samen in de keuken gestaan om ons lievelingseten klaar te maken: kitimoto met chapati en een slaatje. Heerlijk gewoon! Tijdens het eten liggen gieren van het lachen, zoals we de laatste tijd wel vaker het geval was. We probeerden ook het liefdesverhaal van Embros en mama Jackie te ontfutselen, maar kregen helaas geen antwoord. Embros zei dat zijn geheugen wel opgefrist zou zijn als we terug kwamen van safari. (Hij dacht waarschijnlijk dat we dit zouden vergeten, maar dan kent hij ons nog niet! ;) )

Dan was het kadotjes tijd! Voor ieder gezinslid hadden we een passend kadotje gekocht. Voor Embros een boek. Hoewel hij het nooit zou toegeven, zat hij iedere dag op ons te wachten wanneer we terugkwamen van stage. Om het wachten een beetje dragelijker te maken, kon hij ondertussen wel wat leesvoer gebruiken. Hij was er super blij mee want we mochten het boek zelfs signeren. Voor mama Jackie een prachtige kanga en een doos vol chocolade, want net als wij is ze even verslaafd aan zoetigheid. Voor Jackie, de oudste dochter, lipgloss en een bon om er nog meer van te kopen. En dan was Massi aan de beurt, de andere dochter en stiekem ook wel een beetje onze lievelings zus. Zij had ons geholpen met het maken van onze kleedjes en kon maar niet zwijgen hoe een prachtige stof Eva had gekozen. Ze kon haar geluk niet op toen wij diezelfde stof voor haar tevoorschijn toverden! ;) En dan was het onze beurt. We waren eigenlijk al helemaal niet meer nieuwsgierig omdat we al 4 andere meisjes hadden zien vertrekken en ieder van hen had een kanga gekregen.‏ Daarom waren we enorm verbaasd toen ieder van ons een ketting kreeg. Voor iedereen een andere kleur en andere parels. We voelden ons echt gevleid. :)

De volgende ochtend vroeg, vertrokken we op safari. 4 dagen vol met natuur en duizende dieren. Het was echt geweldig om te zien, maar ook echt onmogelijk om te beschrijven. Hopelijk geven de foto's jullie een beetje een beeld van hoe het was. We sliepen in tenten en werden verboden om 's nachts naar buiten te komen. De volgende morgen werden we dan steenvast op de hoogte gebracht welke dieren die nacht in het kamp waren geweest. Gezellig om te weten dat er 's nachts 2 leeuwen of een kudde buffels of bezoek waren geweest. We zijn zo dicht bij dieren geweest dat we ze bijna konden aanraken. Op een bepaald moment wou een leeuw ons heel graag aanraken, maar niet echt op de vriendelijke manier. Ik heb nog nooit zo snel terug op mijn stoel gezeten, toen de leeuw brullend op ons afgestormd kwam. Ook de beelden van een prachtige zonsondergang en zonsopgang kunnen we aan onze herinneringen toevoegen. Net als de sterrenhemel die ik nog nooit eerder zo fel en met zoveel sterren had gezien! Het waren 4 onvergetelijke dagen en ik zou ze iedereen kado willen doen als ik het kon! ;)

Terug thuis voor 1 nachtje. 1 nacht en dan zouden we uit Arusha vertrekken, weg van ons gastgezin. Ons laatste avondmaal samen en we werden onverwacht verwend. Een lekkere pasta verscheen op tafel. Het eerste wat we vroegen was natuurlijk of Embros zijn geheugen al was opgefrist. We kregen vage antwoorden zoals: Als het niet bewolkt is, schijnt de zon! (Daar waren we natuurlijk vet mee). We kropen vroeg in ons nestje zodat we zeker op tijd zouden zijn voor onze vlucht. De volgende morgen stond iedereen op post om ons uit te zwaaien. Met krop in de keel moesten we afscheid nemen. We hadden al een paar uitzwaai momenten meegemaakt maar nog nooit was er geweend. En nu, nu vloeide‏ de tranen bij iedereen. Het voelde als ons eerste afscheid in de luchthaven, maar nu moesten we onze nieuwe familie achterlaten. Ik word er nog steeds stil van als ik er aan terugdenk. Na de belofte om zeker terug te komen, vertrokken we met de taxi naar de luchthaven (die een half uur te laat was, we gaan het nooit begrijpen die Afrikaanse tijd). De eerste 5 minuten in de taxi waren opvallend stil. Het begon eindelijk door te dringen, het zat er echt bijna op. Hetgeen waar we zo hard naar uit hadden gekeken, loopt op zijn einde. Het gaat pijn doen om zo'n mooi en warm land binnen een paar dagen vaarwel te zeggen.

Nu zitten we onze laatste week nog te genieten op Zanzibar. Het kleurtje dat we in Arusha niet hebben kunnen opdoen, halen we hier in. ;) Palmbomen, zon, een parelwit strand en een helderblauwe zee, in één woord: Het paradijs! Wel grappig want de gemiddelde leeftijd in het hotel, ligt momenteel 50+. Maar ik denk wel dat ze hier wel blij zijn met onze aanwezigheid, aangezien al elke werknemer zijn poging heeft gewaagd.

Binnen 3 dagen ben ik weer thuis! Ik kijk er enorm hard naar uit om iedereen terug te zien. Jammer dat ik dan ook wel moet afscheid nemen van mijn 3 vriendinnen waar ik non stop mee heb samengeleefd. Het was een avontuur met ups en downs, maar samen zijn we er door gekomen. Het gaat stil zijn thuis, zonder het gekwetter van de drie andere. Maar daar ga ik nog niet aan denken, nu nog volop genieten van de laatste dagen! ;)

Jaja het avontuur zit er bijna op!

Tot binnen een paar dagen!
xoxo

PS.: De barman versieren, levert hier een daguitstap op voor belachelijk weinig geld! :D